تأثیر آلودگی به بزاق روی استحکام باند برشی transbond xtوassure universal bonding resin به مینای دندان

تأثیر آلودگی به بزاق روی استحکام باند برشی transbond xt و assure universal bonding resin به مینای دندان     دکتر غلامرضا اسلامی امیرآبادی1- دکتر مریم شیرازی2 – دکتر زهرا شیرازی 3   1- استادیار گروه آموزشی ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد ، تهران، ایران  2- دستیار گروه آموزشی ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد ، تهران، ایران  3- دندانپزشک     چکیده   زمینه و هدف : assure universal bonding resin ، خاصیت آزادسازی فلوراید داشته و همزمان با سمان رزینی نیز تقویت شده است. همچنین بنا به ادعای سازندگان، این ماده استحکام باند کافی بین براکت و مینای دندانها در شرایط آلودگی ایجاد می کند، هرچند نیاز به بررسیهای بیشتر وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه استحکام باند transbond xt و assure universal bonding resin به مینای خشک و آلوده به بزاق انجام شد .   روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، شصت دندان پرمولر انسانی خارج شده انتخاب و براکت های استنلیس استیل روی سطوح مینای دندانها باند شدند. برای باندینگ براکت ها به دندان از کامپوزیت رزین transbond xt (شرایط خشک)، عامل رزینی assure (شرایط خشک) و assure (در شرایط آلوده به بزاق) استفاده شد و مقادیر استحکام باند برشی براکت ها به دندان با استفاده از دستگاه zwick در سه گروه تعیین گردید. از آزمونهای آماری one-way analysis of variance (anova) و kruskal wallis جهت آنالیز داده ها استفاده شد .   یافته ها: استحکام باند برشی براکت ها به سطوح مینا در باندینگ توسط عوامل assure ، transbond xt و assure در شرایط آلودگی با بزاق برابر78/4 ± 18/14، 49/5 ± 13/16و 74/4 ± 32/13 مگاپاسکال برآورد گردید (بدون تفاوتهای معنی دار). آزمون ناپارامتری kruskal-wallis نشان داد تفاوت معنی داری از نظر مقادیر رتبه های ایندکس ari در گروههای مختلف باندینگ وجود نداشته است. (053/0= p )   نتیجه گیری: کاربرد عامل باندینگ رزینی assure برای باند براکت های استنلیس استیل به مینای دندانها، استحکام باند کافی در شرایط خشک یا آلودگی به بزاق ایجاد کرده بود. لذا می توان از این عامل در شرایط بالینی و برای باندینگ براکت ها به مینای دندانها استفاده کرد.   کلید واژه‎ها: استحکام برشی ، ادهزیو ارتودنسی ، مینای دندان   وصول مقاله: 25/8/1392 اصلاح نهایی: 23/11/1392 پذیرش مقاله: 7/12/1392   نویسنده مسئول : دکتر مریم شیرازی، گروه آموزشی ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران   e.mail: [email protected]